لباس کار همانطور که از نامش پیداست لباسی که حین فعالیت و کار به تن می کنید، تا از بدن در برابر خطرات و اتفاقات حین کار حفاظت کنید را لباس کار می گویند.
لباسکار بسته به نوع فعالیتی که شما انجام می دهید و مقیاس خطراتی که در محیط وجود دارد تغییر می کند. به عنوان مثال لباسی که یک پرستار می پوشد با لباس کار مهندسی متفاوت است.
لباس کارها با توجه به نوع فعالیت طراحی و تولید می شود تا شخصی که آن را به تن می کند در حین کار اذیت نشود و احساس راحتی کند. احساس راحتی، امنیت و آرامش نکاتی است که در تمام لباس های کار مشترک می باشد.
پوشیدن لباس کار فارغ از این که به چه شغلی مشغول هستید از واجبات است. علاوه بر حفظ ایمنی شما، به لباس های شخصی تان آسیب وارد نمی شود.
لباس کار بسته به نوع فعالیت می تواند یکسره یا دو تیکه بلوز و شلوار باشد. در هر دو حالت باید بتواند از بدن محافظت کند. لباس کار از ملزومات هر کاری است. حتی یک مهندس هم بسته به موقعیت شغلی خود نیاز به لباس کار مهندسی خواهد داشت. لباس کار می تواند انضباط شخصی را در محیط کار برای تان فراهم کند.
اگر لباس کار برای محیط های سرد طراحی می شود باید عایق گرما باشد که شخص در آن لباس احساس سرما شدید نکند. اما در این بین لباس کار که برای تابستان یا برای محیط های گرم تولید می شود باید از جنس الیاف طبیعی باشد که تبادل گرما و هوا به راحتی انجام شود.
جنس لباس کار در تعیین ایمنی نقش به سزایی دارد. فردی که در کنار کوره که دارای حرارت بالایی است قرار می گیرد بالا عایق حرارت باشد.
در بین مشاغل مختلف کارگران به لباس کار بیشتری نیاز دارند و در تولید لباس کارگری باید دقت بیشتری به کار برد. این افراد خیلی بیشتر در معرض خطر هستند در نتیجه لباس کارگری باید بتواند از جان این اشخاص به خوبی حفاظت کند. لباس کار باید ماندگاری بالایی داشته باشد و در مقابل گرما، سرما، حرارت و ضربه سالم بماند.
نکاتی که باید در تولید لباس کار و خرید لباس کار آن ها را رعایت کرد:
اول اینکه لباس کار باید فیت تن شما باشد. اگر سایز آن کوچک تر باشد و به بدنتان بچسبد در شما احساس ناراحتی ایجاد می کند و شما را از حرکت و فعالیت باز می دارد. اگر لباس کار برای تان گشاد باشد دست و پا گیر و خطرناک می شود. پس لباس کار را دقیقا متناسب با سایزتان انتخاب کنید.
لباس کار باید غیر قابل نفوذ باشد. این مورد برای مشاغلی که با رنگ و اسید کار می کنند بسیار حیاتی است. مثلا لباس کارگری یک نقاش ساختمان باید یک سره و دارای دستکش و ماسک باشد. نفوذ مواد شیمیایی از طریق درز لباس شخص را در خطر می اندازد. پس در تولید لباس کار باید درزها چند بار چرخ شود تا در حین کار باز نشوند.
رنگ مناسبی را برای لباس کار انتخاب کنید. اکثر لباس کارها دارای رنگ هایی هستند که در اثر شستشو مکرر کم رنگ نشوند. در بعضی از مشاغل لباس کار باید شب نما باشد و مثلا در مورد لباس کارگری رفتگر باید رنگی انتخاب شود که در تاریک شب کاملا قابل دید باشد. در برخی از لباس های کار این رنگ ها دیده نمی شود. مثلا لباس کار مهندسی که در کارخانه کار می کند می تواند سرمه ای یا خاکستری باشد ولی حتما در آستین های آن از نوارهای شبرنگ نارنجی یا سبز فسفری استفاده شده است.
اگر دقت کرده باشید لباس کار های استاندارد جیب و کمربند ندارند. وجود جیب در لباس کار می تواند باعث تجمع آلودگی باشد و چون لباس کار مدت زمان زیادی روی بدن شخص می ماند می تواند باعث ایجاد بیماری شود.
در تولید لباس کار زیپ استفاده نمی شود. زیپ در شرایط کاری متفاوت می تواند رسانای برق باشد و جان شخص را در معرض خطر قرار می دهد.
در خرید لباس کار دقت کنید که پوشیدن و تعویض آن با سرعت و راحت انجام شود. لباس کاری به سختی به تن می رود موجب کلافگی شما خواهد شد و این کلافگی موجب می شود لباس کار را در بلند مدت به تن نکنید.
لباس کار را با توجه به فصلی که در آن قرار داریم خریداری و تعویض کنید. لباس کاری که در زمستان به تن می کنید را نمی توانید در تابستان بپوشید چون خود لباس کار موجب تعرق اضافی بدن می شود و احساس ناراحتی در شما ایجاد می کند.
شما در لباس کار باید احساس راحتی کنید. این حس راحتی هم در تعویض لباس هم زمانی که به تن می کنید باید با شما همراه باشد. در زمان خرید لباس کار اگر احساس کلافگی کردید بدانید که این احساس مانع از پوشیدن هر روزه لباس کار می شود. و این ایمنی شما را با توجه به شغل تان پایین می آورد. تمام هدف از تولید لباس کار و استفاده از آن حین فعالیت حفظ سلامت و بالا بردن ایمنی شما است.